telkens weer
als ik passeer,
bang om jou te zien,
bang om wat je me kunt aandoen,
verdrietig om wat je met hebt aangedaan,
elke keer moet ik denken,
denken aan dat mes in je zak,
bang dat je het zal gebruiken bij mij,
telkens weer hoop ik je nooit meer te zien,
telkens weer een teleurstelling rijker,
telkens weer wat meer verdriet,
alleen is er niemand die het ziet,
niemand die weet hoe ik me voel,
niemand die begrijpt wat ik bedoel,
hoe lang moet ik nog in deze angst leven,
ik wil mijn eigen leven leven,
maar de angst
heeft mijn leven tot een schim gemaakt
een schim van het leven