Met mijn ogen dicht zie ik jouw daar nog staan
Bij die kleine oorlogswieg in Everbeek
Trots dat je dag na dag verder bent gegaan
Nadat jij als eerste zo lief naar mij keek
Ik werd er zelfs gedoopt met de mooiste naam
Want terwijl iedereen op de vlucht uitweek
Zaten De Van Mullems nog achter hun raam
Doch mijn pril geluk lag onder hypotheek
Doorheen tanks jeeps en kannonen op de baan
Hoorde ik oma’s gebed als ener preek
Zo viel de vijand ons daardoor ook niet aan
Hij zag mij aan als een product uit die streek
Terwijl het noodlot klonk als iets behoedzaam
Geraakten wij amper verder dan Jabeek
Ergens aan de kust de Noordzee alleen eenzaam
Blankenberge Oostende wat werd ik bleek
Jij in canada en met een nieuw bestaan
En ik was nu een Vermeersch zoals het bleek
Zachtjes veegde ik Josée weg met een traan
Waarbij ik op jouw verjaardag voor bezweek