's avonds wanneer ze in haar bed zit..
Wanneer iedereen slaapt..
Zit ze daar.. te denken aan de pijn..
Het gemis.. Het verdriet van al die jaren..
Ze mag het niet doen..
Laat het verleden los..
En leef weer,, zeggen ze..
Maar het verleden.. is een makkelijkere houvast..
Dan de onbekende toekomst..
Bang voor wat komen gaat..
Haar verleden kan het niet veranderen.
Haar gedachten worden afgeleid..
Een wondermooie tijd..
Was het nog maar steeds zo..
Terwijl ze zachtjes in slaap valt..
valt er een traan uit haar ogen..
Zal het ooit anders zijn?