Voorbij de woorden
Je taal spreekt als een droom,
alleen helderder en veel duidelijker.
Woorden stromen uit een onzichtbare mond,
beginnen te leven.
Geschreven taal, je stem,
waarnaar mijn ogen zoeken.
Melodie uit een wereld,
vanwaar ieder geluid veel echo's weerklinken.
Zoals iedere grote schaduw,
veel kleine schaduwen omhult.
Ik doorzie de schaduw van je stem,
sprekend voorbij de woorden.
Als een negatief waarvan de lijnen ongrijpbaar zijn,
maar ik het beeld weer levend denk.
Gedachten die in staat zijn,
als vonken over te springen.
Woorden als droomschimmen,
waarin waarheden liggen opgesloten,
ontwaken.
alleen helderder en veel duidelijker.
Woorden stromen uit een onzichtbare mond,
beginnen te leven.
Geschreven taal, je stem,
waarnaar mijn ogen zoeken.
Melodie uit een wereld,
vanwaar ieder geluid veel echo's weerklinken.
Zoals iedere grote schaduw,
veel kleine schaduwen omhult.
Ik doorzie de schaduw van je stem,
sprekend voorbij de woorden.
Als een negatief waarvan de lijnen ongrijpbaar zijn,
maar ik het beeld weer levend denk.
Gedachten die in staat zijn,
als vonken over te springen.
Woorden als droomschimmen,
waarin waarheden liggen opgesloten,
ontwaken.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Fullmoon | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||