Ze tracht een plek te krijgen
in een verleden dat enkel
leeft omdat haar gedachtes
vol weerhaken, verslaafd zijn
aan de pijn
van achterop mijn fiets
kijkt de naar de weg
achter zich,
telt de straatstenen,
ervaart de kuilen
hoort mij fluisteren,
je zal niet zijn,
als je niet bent.
... kijk nu maar voor je