Hoe dikwijls krijg je zo iets ooit te horen
Van wij zijn op de zelfde dag geboren
Terwijl je deze persoon voor het eerst ziet
Die je niet bereiken kon per satelliet
Twee dezelfde karakters in strijdsporen
Met lieve hartjes bonzend als motoren
Gevuld door boosheid dat smelt tot stil verdriet
In een samenzang van dit tien juli lied
Je kan zo een verjaardag toch niet storen
Door het luid te roepen van elke toren
Ook niet met te zwijgen als een hypocriet
Doch wel met het kaartje dat ik achterlied
Moest elk mens zich gedragen naar behoren
Draaide de wereld niet achterste voren
We zouden leven met een heel nieuw krediet
Een die de vrede brengt en ruzie verbied