Mijn handen beefden
toen ik wakker schrok
mijn zorgen zweefden
naar een hoogtetop
mijn buurvrouwtje haar kat
is nu onder mijn hoede
zij was het binnen slapen zat
en vocht buiten uit haar woede
toen mijn buurvrouw vertrok was ze al een beetje ziek
dus de veearts moest komen
die met een piek
het antibiotica in haar vel liet stromen
terwijl ze een middel in haar bek spoot
trok ze rare muilen
ze hielp wel mee met haar poot
om zich buiten te kunnen verschuilen
we lieten haar lopen
vluchtend naar een veilige plek
en dan maar hopen
dat ze ’s avonds binnen kwam in haar stek
en ik maar roepen Mojito kom
maar ze stuurde haar kat
nee ze was niet zo stom
buiten zou ze slapen desnoods op de pad
van twintig uur tot middernacht
ben ik gaan kijken
hield daar uren de wacht
maar komen wou ze niet zou blijken
dus ik maar naar bed
de deuren bij de buur vergrendeld
mij om drie uur plotseling rechtgezet
en naar de buur gependeld
geen Mojito, geen kat
ik stond daar voor aap
was het zoeken zat
stond daar dood van de vaak (slaap)
voor de tweede keer mijn mand in
om toch wat te kunnen slapen
ik was helemaal weer bij ‘t begin
en moest alle moed samenrapen
om zes uur schrok ik weer wakker
stond op met angst in mijn ogen
maar die kat bleef dapper
en had met mij geen mededogen
ik wou de weeklank niet horen
dus moest vinden die kat
mijn buurvrouw had net haar kindje al verloren
en het eventjes helemaal gehad
je kan je wel voorstellen ons euforie
toen Mojito het pad op paradeerde
het was ’s middags half drie
toen ze naar binnen smeerde
Lily Parker: | Donderdag, augustus 02, 2007 10:33 |
Heel mooi K@trien,poezen he...zulke eigenzinnige beestjes... Liefs Lily xxxxx |
|
Tweety-ysje: | Donderdag, augustus 02, 2007 10:01 |
geluk is ze terug gekomen, maar een kat is een kat een eigenwijs diertje hoor herken dat volledig | |
sunset: | Donderdag, augustus 02, 2007 09:51 |
Was misschien zo gezond geworden dat ze op kater- (of poezenjacht ging *glimlacht*. Al kan ik me je bezorgdheid heel goed voorstellen. Tonend delend overgebracht. Liefs, sunset |
|
remie: | Donderdag, augustus 02, 2007 07:40 |
dat haat ik aan katten ze gaan er vandoor en komen thuis wanneer het hun uitkomt, mijn vriend zijn kat van 15 jaar kwam niet terug, ook nooit gevonden...liefs remie | |
ela: | Donderdag, augustus 02, 2007 01:23 |
De kat komt altijd terug, maar wil eersthaar zinnetje doordrijkven. knappe tekst. ela |
|
ninodepino: | Donderdag, augustus 02, 2007 00:17 |
tja dit herken ik ze straffen direct af en in volle glorie, daar kunnen wij een voorbeeld aan nemen:(:) graag gelezen, mooi geschreven! liefs, nino. |
|
lonely 1: | Donderdag, augustus 02, 2007 00:13 |
:) gelukkig is ze terecht en vannacht een goede nachtrust, zonder kattenperikelen:) liefs, lonely 1 |
|
Auteur: K@trien | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 02 augustus 2007 | ||
Thema's: |