Uit handen
Soms help je mensen een eindje op pad
Als de wirwar groot lijkt, hulp met overzicht
Een beetje raad van dit, een beetje oor van dat
Een stukje kunde en vooral zelfbedachte plicht
De streling er voor iemand te kunnen zijn
Bevestiging dat je zelf nuttig iemand bent
Je luistert, geeft raad aan groot en klein
Soms aan mensen die je geheel niet kent
Een bedwelmend baken, een richtlijn vaak
Praat mensen aan een partner of soms eraf
Alwetend sla je zelf niemand aan de haak
Scheidt je voor anderen het koren van het kaf
Blij als iemand weer iemand heeft gevonden
Of soms zichzelf, ook niet onbelangrijk, niet?
Verheugd leef je op en likt je eigen wonden
Want je bent weer alleen met je eigen verdriet
Je geeft uit handen om wie je bent gaan geven
En blijft alleen met je angst om je te binden
Zo kijk ik terug op de helft van mijn leven
Is er ooit iemand die míj helpt vinden?
Douwe
frou-frou: | Maandag, augustus 06, 2007 18:02 |
hmm.... voor een reactie hierop zijn 499 tekens te weinig..;)...redden en gered worden.....tweerichtingsverkeer is voorwaarde voor waarde-vol contact...maarre..een doorpratertje dus.....gedicht zit weer goed in elkaar... | |
Quicksilver: | Maandag, augustus 06, 2007 15:41 |
lieve Douwe ik wil je best helpen in wat jij zoekt. teder en ontroerd op jezelf geschreven. in liefde, liefs Ducky |
|
Auteur: Douwe | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 06 augustus 2007 | ||
Thema's: |