Ooit een film gekeken,
dat je hart liet spreken,
waarbij het aanzicht,
leest als een gedicht.
Emoties als nooit tevoren,
gezien in magie en was verloren,
zat eerst comfortabel thuis,
binnen minuten zat ik in de beeldbuis.
De onderwerpen het verhaal,
de vertelling ware pracht en praal,
de beelden die magie vertalen,
een van de meest meeslepende verhalen.
Waar je nog lang over kan huilen,
in een gouden deken zit je te schuilen,
je valt in slaap en slaapt zo zacht,
en in de ochtend word je wakker met kracht,
de zonenstralen wekken je,
de tijd is gekomen de droom is voorbij,
maar deze film lieve mensen,
blijft voor altijd in mij.
Kunst onovertroffen,
ik ween nog door,
getroffen door scenes,
een magisch verhoor.
De film 'The fountain'
geen verwachting die het bereikt,
dit is kunst en genialiteit,
je leven verrijkt.