Every dayWoorden willen gesproken worden, maar destilte snoert me mijn mond... Mijn mond wil wellachen, maar tranen komen sneller dan ik wil enlangzamerhand verdwijnt de zon achter wolkenheen. En laat ze zich meevoeren met de wind...Terug naar jouw, maar de wolken breken openom me jouw glimlach te laten zien, daar bij dewarmte van de zon. En zo mis ik je nog iedere dag.
lonely 1: | Dinsdag, augustus 28, 2007 19:54 |
prachtig gedicht, liefs, lonely 1 |
|
Free@Bird: | Zondag, augustus 26, 2007 21:07 |
droef mooi en zo prachtig verwoord! liefs, kerima |
|
mobar: | Zondag, augustus 26, 2007 19:23 |
mooi geschreven roosje, groetjes Mobar. |
|
Windwhisper: | Zondag, augustus 26, 2007 18:26 |
je verdriet zo tastbaar liefs Cobie |
|
Mysticelfje: | Zondag, augustus 26, 2007 18:21 |
Ach, erg mooi en herkenbaar. Lief, ook. | |
A Dream*: | Zondag, augustus 26, 2007 18:18 |
Het gemis zal afzakken, wel te voelen zijn. Elke dag nog. Maar elke dag een klein beetje minder. Veel sterkte,, Liefs, Xx,, Tessa |
|
**irmani**: | Zondag, augustus 26, 2007 18:16 |
Ik ga zeker mee met the moon hieronder, je stijl is prachtig. Je ontdekt steeds iets nieuws in de manier waarop je de zinnen plaatst... En gemis kennen we allemaal... er bestaat geen truc voor om het wat pijnlozer te maken. Veel liefs, xx |
|
the moon: | Zondag, augustus 26, 2007 18:00 |
je schrijft altijd heel erg mooi waardeer je stijl mooi gedicht,rakend the moon xxx |
|
Auteur: Roo$je | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 26 augustus 2007 | ||
Thema's: |