kleedt je aan met jeugd
je bent een goed acteur
in je ogen spiegelt leven
je gebaren zijn heel groot
van koningin tot goot
je lijkt je ziel te geven
je maakt je op met
zorgen van een ander
kleedt je aan met jeugd
je haar wordt minder maar het
spelen blijft je grootste vreugd
de zwier waarmee je danst
verzacht de hardheid
van de dagen de lach
waarin jij je steeds hult
maskeert ook onze schuld
jij bent en wij acteren
wanneer gaan wij
dat spelen eens proberen
we zijn geen achtergrond
ook wij hebben een mond
wil melker
27/08/2007
Diane: | Maandag, augustus 27, 2007 15:17 |
Mijn haar wordt inderdaad minder maar ach het geeft niet als het hart jong blijft en de zorgen zijn er om opgelost te worden heeft de acteur van het levend toneel een grandioos aplaus verdiend zoals dit gedicht de wereld en zijn toneel omvat. Knap gedaan Wil Groetjes Diane | |
Hilly N: | Maandag, augustus 27, 2007 09:11 |
Het blijven mooie schrijfsels. Graag gelezen. Groet en mooie dag. Hilly |
|
remie: | Maandag, augustus 27, 2007 08:21 |
schitterend wil, ik lees je graag ....je aparte styl...liefs remie | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 27 augustus 2007 | ||
Thema's: |