Dagen strekken zich
nodigen me uit tot leven
ze herkennen mij niet meer
ik hervond een stukje hart
liet het kloppen, zwellen
tot het barstte van geluk
-negen dagen langNu zwak zonlicht mij omhelst
tracht te troosten
schimpt het de herinnering
en brengt weemoed, gemis,
het ging niet om jou
maar om mij, wie ik was, en
hoe ik me voelde aan jouw zij
Innerchild: | Maandag, augustus 27, 2007 18:47 |
Ik wens je oneindig veel mooie dagen toe waarin jij jezelf vinden kan ... ''k Ben ontroerd door je woorden. Ze raken me diep ... Liefs, Inner |
|
sensi: | Maandag, augustus 27, 2007 18:02 |
Negen dagen maar ? Het leest wel bloedmooi! Liefs |
|
honingbijtje: | Maandag, augustus 27, 2007 12:08 |
Triest maar zoooo mooi beschreven. liefs honingbijtje |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 27 augustus 2007 | ||
Thema's: |