Ik dacht altijd dat wij niet hoefden te praten,
jouw blikken vertelden mij altijd genoeg,
Maar toch kwamen langzaam aan een paar vragen,
en snapte ik niet altijd waarom jij je zo gedroeg.
Als ik toen meer met jou zou hebben gepraat,
over onze liefde en wat ik precies voor je voel,
zouden we dan nu nog samen zijn?
snap je wat ik hiermee bedoel?
Na weer een fijne avond saampjes,
zei je vaak ooit komt onze tijd,
maar wanneer breekt ooit aan,
en stop je met die andere meid.
Je familie zei mij gister avond,
dat jou huwelijk hooguit nog maar 3 weekjes duurt,
ze zijn overtuigd dat je haar na je vakantie,
je leventje uit stuurt.
Al die ruzie's en twijfels over haar gevoel voor jou
het maakt je stukje voor stukje kapot
Ik zie dat het je diep van binnen sloopt
En daardoor voel ik me rot!
Natuurlijk hoop ik dat je met haar kapt,
Kan ik dan je wel gelukkig maken misschien?
Of je vind een andere liefde, het maakt niet uit,
Als ik je maar weer gelukkig kan zien!