Het is zo moeilijk,
waarom je gewoon niet om me geeft.
Het enige wat je moet doen
is alleen maar van me houden.
Maar het lijkt
alsof je alleen voor jezelf leeft.
Het is zo hard,
waarom dit gewoon niet zo wil zijn.
Zoveel vragen worden aan mij gesteld
die jij hoort te beantwoorden.
Waarom doe je dat gewoon niet?
Dit lijkt alleen aan mij verteld.
Zoveel reden,
om niet alleen te hoeven staan.
Nou je laat mij anders gewoon stikken,
om er misschien zelf,
zelf gewoon mee door te gaan.
En mijn geweten dat door blijft wrikken.