nooit gekende vriend
Nooit gekende vriend
Diep door haar polsen gesneden
Rood van het bloed
Ligt ze op de grond
En niemand brengt haar haar laatste groet
Dat is wat ze zag
Dat is wat ze dacht
Er kwam een met medelijden bedekt gezicht
Dat had ze niet verwacht
Hij knielde neer
Zat bij haar
Niemand deed het hem voor
Maar zij lag daar maar
Hij sloot haar ogen
Het was voorbij
Ook al had ze het opgegeven
Er zat iemand aan haar zij
Diep door haar polsen gesneden
Rood van het bloed
Ligt ze op de grond
En niemand brengt haar haar laatste groet
Dat is wat ze zag
Dat is wat ze dacht
Er kwam een met medelijden bedekt gezicht
Dat had ze niet verwacht
Hij knielde neer
Zat bij haar
Niemand deed het hem voor
Maar zij lag daar maar
Hij sloot haar ogen
Het was voorbij
Ook al had ze het opgegeven
Er zat iemand aan haar zij
Reacties op dit gedicht
| lieselot six: | Woensdag, september 05, 2007 21:01 |
| vooral de laatste strofe... wou dat er bij mij zo iemand zat. |
|
| leilei: | Woensdag, september 05, 2007 20:26 |
| de trannen die rollen nu talrijk wat veel emtie in een gedicht maar zo goed verwoord |
|
| Ritchie: | Woensdag, september 05, 2007 20:12 |
| verschrikkelijk, dit gedicht raakt me heel diep. Wel zeer mooi geschreven. Heeft me tot in het diepste geraakt. Traan ligt op mijn wang dit te lezen. veel sterkte | |
| OnePerson: | Woensdag, september 05, 2007 19:45 |
| triestig! mooi geschreven |
|
| Elinee: | Woensdag, september 05, 2007 19:27 |
| Ontroerend! Heel mooi geschreven! Liefs, Eline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dark_fairy_marlisa | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2007 | ||
| Thema's: | ||