een knipoogje vanuit de hemel
stemmen, ergens ver in de verte
en toen was ik weg
kon het eerst echt niet geloven
maar ik moest het echt beloven
ga nog niet dat mooie licht in
want eenmaal daar, wil niet terug
je moeder maakt zich zorgen
ga naar je kind, over de brug
vol van liefde zei ik toen
ga wel terug, geef je eerst een zoen
ja ik weet, ik zal wel moeten
geef opa ook nog even de groeten
en zo nu en dan
denk ik terug
aan de hemel, aan die brug
geef een knipoogje aan jou
lieve oma, geweldige vrouw