Zoveel gebeurtenissen versleten.
alle pijn hebben moeten weten
tranen wat aan je hebben gevreten.
alle regen ontweken.
de hoop voor zon al gegeven.
vragen...maar vragen wat steken.
wat zich bekommeren om het leven.
steeds maar meer vreemd doch meer raar.
je wil alles hier dan enkel nog kunnen verlaten.
want het lijkt alsof de waarheid op zoek is het gene van waar.
Niemand meer om je heen ...maar klaar