In vergetelheid
weet als ik kijk
naar de christallen maan
de rode verkleuringen
van de langzame herfst
vanuit mijn raam
die ik aanraak
naast mijn haard
het vuur vergaan in as
alles draagt mij immers
naar jou
alsof alles wat bestaat
aroma’s licht metalen
waar kleine scheepjes
zeilende
naar die eilanden
van jou wachtende op mij
indien je plots mij zou vergeten
om lief te hebben
zoek niet meer
immers ik zou je al vergeten zijn
de wind van stromingen
passerende door mijn leven
en jij zou beslissen
mij op land te verlaten
geworteld van mijn hart
weet dan dat op een goede dag
op dat uur
ik mijn armen zal optillen
en mijn wortels
zullen zoeken naar nieuw land
in herhaling van vuur
met onvoorstelbare zoetheid
zoals elke dag
in de mooiste bloem
Marousia met liefs
switi lobi: | Maandag, september 10, 2007 23:10 |
Ik zucht maar weer eens diep...heerlijk meegedragen door jouw gedicht. Liefsliefs, switi lobi |
|
Klaes: | Maandag, september 10, 2007 21:38 |
herfst die overgaat in de sluier van haar frisheid like this poem leafs/klaes |
|
elze: | Maandag, september 10, 2007 21:29 |
met liefs,,,een grootheid of een godheid dit gedicht/// met laifs elze |
|
Auteur: Marousia | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 10 september 2007 | ||
Thema's: |