staarend uit het raam
denkend aan wat me pijn heeft gedaan,,
tranen in mn ogen
zo vaak gelogen
was verkeerd, maar zocht een vriend
d8 wel dat k dat had verdiend..
maar weetend dat ik het anders bedoelde
steeds die pijn die ik voelde..
omdat k van je hield, en nog steeds
ben bijna elke dag bij je geweest
leukemie.. zolang.
was soms gewoon bang
pakte daarom dingen aan die verkeerd waren
blijvend uit het raam staaren
tranen die over mn wangen stromen
waarom is mij dit overkomen..
heb zelf ja gezegd
zo veel hadden het me uitgelegd
dat ik er niet aan moest beginnen
dat ik er niets mee zou winnen
alleen mezelf kappot gemaakt
iets wat me diep vanbinnen raakt