daar zat ze mooi te zijn
ik zag alleen haar glanzend zwarte haar
voelde me ineens erg klein
er waren vlinders,ze deden pijn
zo plots en zo direct
wat was dit goed,zo onbekend
sliep niet meer,moest aan haar denken
mijn wereldje werd klein
had moeite me te concentreren
steeds maar dat denken
haast fantaseren
hoe het samen met haar zou zijn
we zagen elkaar haast elke dag
alleen de weekeinden nog niet
dan stond ik uren bij haar deur
aanbellen deed ik niet
dat heb ik haar nooit durven vertellen
want zij kende mijn liefde niet
heeft het nooit geweten
er was geen toekomst,voor ons
wij waren samen veertien jaar!