Een jaar geleden,
om precies te zijn ,
12 september , rond een beetje
na negen , s'avonds.
Een lange telefoon. Met als
besluit, het is gedaan , het is
over, het is uit.
Nu een jaar verder , een keer denken
over het voorbije jaar.
Er waren maanden , dat ik mezelf mss
niet meer was, waar ik dingen deed
die ik niet mocht doen . Waar ik kapot
ging !
Maar door jouw woorden sven ,en
vele steun van vriendinnen kwam ik
er toch weer bovenop , en werd ik weer
het meisje wie ik vroeger was .
Maar toch draag ik nog iedere dag men verdriet
mee , want nog iedere dag denk ik aan jouw.
Iedere dag opnieuw , moeten ik steeds
beseffen hoeveel ik nog van je hou.
Je bent voor mij gewoon de ALLES ! en elke keer
als ik een ster zie pink ik nog steeds een traantje
weg ! Ja nog steeds , gewoon omdat ik nog steeds
stapelgek van je ben !