Voor Luuk.
ik zit op mijn kamer,
en staar voor me uit,
een traan loopt over mijn wang,
voor ik mijn ogen sluit,
ik voel me alleen,
er is niemand die me snapt,
alsof de echte ik,
uit mijn lichaam is gestapt,
het enige wat ik wil,
is dat je van me zult houden,
en we samen dingen doen,
ik we altijd zullen onthouden,
een herhaling van toen,
in het zwembad, met elkaar,
maar ik weet het dit doel,
is onbereikbaar...
Donna. 19 september 2007.