Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
jij en zij
ze achtervolgden je naar huis
ze negeerden je totaal
maar in de strijd
was je hun beste vriend
jongens pesten altijd
zeggen ze allemaal
misschien is dat ook wel zo
misschien is dat alleen
maar zo in fysiek pesten
meisjes kunnen het ook
nog veel erger zelfs
ze maken je van binnenuit kapot
van buiten blauwe plekken
maar je ik vernield
jij bleef jezelf
ookal veranderde je nog zoveel
hield van jezelf
leerde boven alles te staan
zwevend onaantastbaar te zijn
je blauwe plekken verdwenen
mar je ziel bleef altijd gekneusd
voor een vriendin die het best vaak best moeilijk heeft.
Reacties op dit gedicht
jalwin vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
jalwin
Gecontroleerd door:
michris
Gepubliceerd op:
19 september 2007
Thema's:
[Pesten]
[Eenzaamheid]
[Angst]