haaks op ‘t helm
de slentering is voorbij
versleten in het toegeknepen
al kierde zon tussen wimpers
zilt tot wederzijds van blauw
wijl zuiderwaai uit het westen
haren warden met voel aan flarden
chaos golvend op de ruis
meesleurde in een stram staren
haaks op ‘t helm in pluimbuig
recht door zee geschreeuwd
met echo over kinderkopjes
knarsezandend verstild
Quicksilver: | Maandag, september 24, 2007 14:29 |
Ik heb weer iets een nieuw woord geleerd. Pluimbuig- nooit eerder gehoord of gelezen. Maar ik vindt het heel mooi wat je hebt geschreven. Tevens is het herkenbaar met name de verwarring. mijn liefs,Ducky |
|
Black Lord: | Maandag, september 24, 2007 12:49 |
gedicht voelt heftig kanjer zend stille gedachten en kracht pas op je zelf warme groet wim en Q |
|
flores: | Maandag, september 24, 2007 02:26 |
Dit staat. Erg mooi! ;) |
|
honingbijtje: | Maandag, september 24, 2007 02:20 |
Die eerste strofe vind ik helemaal geweldidg, die verandering, prachtig. liefs honingbijtje |
|
lonely 1: | Maandag, september 24, 2007 00:21 |
schitterend, liefs, lonely 1 |
|
no-more-less: | Maandag, september 24, 2007 00:14 |
moooi hoor: echo over kinderkopjes, een beauty sweets, no-more-less |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 24 september 2007 | ||
Thema's: |