Omdat jij groeide in mij.
 
Maar het lot had anders bepaald,
En haalde jou bij ons vandaan.
Vragen tollen door mijn hoofd,
Wat heb ik verkeerd gedaan?
 
Ik wil niet beseffen,
Dat jij er nooit zal zijn,
Ik wil niet denken en voelen,
Aan deze onophoudelijke pijn.  
 
Ik probeer te leven in een leugen,
De waarheid komt anders te dichtbij.
Tracht te leven in een droom,
Dan ben jij tenminste nog bij mij.



Geschreven door
WritingMoon
Reacties op dit gedicht
WritingMoon vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

[L]ittle [F]lower: Donderdag, september 27, 2007 21:26
Moooi geschreven!

Over dit gedicht
Auteur:  WritingMoon Abbo 1Abbo 2GroeneSter
Gecontroleerd door:  christina
Gepubliceerd op:  27 september 2007
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.