Wonderbaarlijk hoe jij klonk
Vanaf die afstand tegen het licht
Vleugels werden zichtbaar
kwamen uit het niets
Maar stierven af voor mijn gezicht
 
Ik sprong en sprong
Om ze nog te kunnen vangen
Van verlangen
maar ook jouw klanken
bleven hangen
Dat was de laatste
De laatste toon die jij voor me zong
Manen,zonnen later
bleek alles zonder jou
Opeens zo gewoon
 
Tot dat razend snel in de verte
Een glimp kwam van evenwicht
Helaas.., vleugels vliegen naar boven
Dus het was een schijn?
De schijn van een bliksemschicht?
 
 
Reacties op dit gedicht
Niemandje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


Over dit gedicht
Auteur:  Niemandje Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  Sheena
Gepubliceerd op:  30 september 2007
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.