Al in het Gentse Belfort onderaan
Zagen wij de heer Rudy Coddens staan
Schepen van opvoeding en onderwijs
En zijn glimlach kliefde door het ijs
De muur die ons van hem scheidde brak
We voelden ons plots op ons gemak
Rang, ras, noch klasse, kwam hier ter spraak
Indien het ging om een goede zaak
Dus na ons gesprek en gans voldaan
Smeet ik er een dankwoord tegen aan
In dit gedichtje hier klein en wijs
Zo verre van ener Nobelprijs
Nochtans zwaaien wij met die palmtak
Als was hij ons huis ons veilig dak
Maar dit is wellicht wat te raak
Omdat alles nog ligt in de maak