Telkens weer doe ik je pijn.
Telkens weer laat ik je zitten,
stel ik je teleur.
Telkens weer weet IK niet wat te doen…
Ik ben iemand van beloftes.
Probeer altijd te doen wat ik zeg,
maar het lukt me niet,
al lang niet meer.
Mijn leven lijkt een slagveld
en er zijn niet eens gewonden.
Wat moet het dan niet worden
Als jij me plots verlaat?
Ik kan niet vragen om vergeving
Kan niet zeggen dat je woede me kwetst,
want het is mijn eigen schuld.
Ik doe gewoon altijd alles fout!
Je gelooft me niet,
maar ik heb je lief.
Zoveel meer dan de volgende in rij,
zóveel meer dan ik je ooit kan laten zien,
zóveel meer!