Vreemde daken knagen in de nacht.
De maan huilt dikke rode ronde tranen,
munten rollen van het plankier.
Ze zijn hier, in het laatste kwartier
bevende muren, rillende schuren
in het wit, het levende wit.
De grote vier in het hoofd
van een druif, een pit met pit
in het lijf.
Blijf, blijf hier
op weg, op wacht, slaap zacht.
Erna Muermans: | Maandag, oktober 15, 2007 00:54 |
deze is biezonder qua inhoud en qua klanken graag gelezen groetekes Erna |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, oktober 08, 2007 15:59 |
graag gelezen janny |
|
sunset: | Maandag, oktober 08, 2007 06:59 |
Wohw! Chapeau. Groetjes, sunset |
|
Windwhisper: | Maandag, oktober 08, 2007 01:01 |
ik las en las en woog de woorden Liefs Cobie Kuzzz slaap lekker |
|
ela: | Maandag, oktober 08, 2007 00:57 |
Vreemde bedenking maar vol mooie woorden. ela |
|
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 08 oktober 2007 | ||
Thema's: |