Het leven

Leven,
Is net als een pad bewandelen
Waarvan je het einde nog niet kent.
Een pad vol bochten en diepe kuilen,
Met dagen van vreugde,
En dagen van huilen.

Leven,
Is net als een vrije vogel.
Vrij en onbezonnen zweven.
Net als wij,
Die zweven over het leven.

Leven,
Is als een fluweelrode roos,
Prachtig,
Maar toch prikkelbaar.
Het is een ding des levens
En dat al 70 jaar.

Leven,
Is als zweven over golven,
Ze raken
En met liefde worden bedolven.

Leven,
Is als opzoek gaan in je eigen woorden,
Zeggen wat anderen
Niet aan durven te horen.

Leven,
Is als verdwalen in gedachten,
Zoeken naar herinneringen
Van personen
Die we nog steeds beminnen.

Leven,
Is als antwoorden zoeken
Op onbeantwoorde vragen,
Willen streven naar het antwoord.
Er je leven voor willen wagen.

Leven,
Is vertrouwen op elkaar,
De één kan niet zonder de ander,
ook al valt dat soms wat zwaar.

Leven,
Is net als je vader die je moeder kust.
Blij zijn dat na zovele jaren,
De liefde nog altijd niet is geblust.

Maar leven,
Is ook lijden,
Dagen kennen van verdriet
Niet luisteren naar wat anderen zeiden,
Dan wordt het leven gezongen
In rouwende klanken
Die klinken in een klagelijk lied.

Leven is je gave,
Maar tegelijkertijd je vloek.
Iets wat je met je mee moet dragen,
Van dag tot dag, hoek tot hoek.

Het leven
Is prachtig,
Iets wat je kreeg met een reden.
Binnen 10 jaar wordt je 80,
Een zegen die je mee hebt gekregen..