Mijn ziel is
zeer gevoelig
voor de menselijke pijn
Ik zal er hard
voor moeten vechten
om een normaal mens
zoals jij te zijn
In mijn vorige levens
was er veel
onrecht en verdriet
Voor wijs zijn
werd men gemarteld
en liefde was er niet
In het duister
van de nacht
werd er gemoord
en verkracht
Nooit een moment
om uit te rusten
altijd op de hoede
voor een ander z’n lusten
white angel: | Dinsdag, oktober 23, 2007 11:33 |
mooi verwoord, ik snap je helemaal! was en gedicht die goed was om te lezen! liefs |
|
arie: | Dinsdag, oktober 16, 2007 19:40 |
Ja zo voelt het inderdaad. Soms is dat lastig maar het geeft ook mooie dingen terug. Je mag groeien door deze "lessen"toch? liefs, arie |
|
Windwhisper: | Dinsdag, oktober 16, 2007 16:19 |
ja zo voelt het Veronique.. fijn je zo te lezen meisje |
|
mobar: | Dinsdag, oktober 16, 2007 14:32 |
Lijkt me moeilijk, knap onder woorden gebracht, groetjes Mobar. |
|
Auteur: Veruniek | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 16 oktober 2007 | ||
Thema's: |