Moegestreden door het verleden
zit ik in het heden
en ik wil nu niks meer weten
Alle dingen die we deden
ik kan ze niet vergeten
en ik kan er niet mee leven
Omdat ik weet dat het tot een einde is gekomen
plannen zijn ontnomen
en vervangen door boze dromen
waarin ik de uitweg niet meer vinden kan
Je bent weg van hier hoe kan dat dan?
Waarom had God voor ons dit plan?
Ik zie hier echt het nut niet van
Want de pijn die wordt ondraaglijk en gedachtes worden harder
de dagen worden korter en de nachten langer
en de hoop sterft af dat dit gemis ooit nog verandert
'Ik mis je zo' en word alleen maar banger
Hoe is het gekomen? En hoe is het gegaan?
Vragen stapelen op en er komt geen einde aan
Ik zie je daar weer staan
en even raak ik je aan
voordat het beeld wordt weggevaagd
Shit wat heb je toch gedaan?!
Kom terug, laat me geloven in een wonder
Zeg nou niet dat alles in elkaar is gedonderd
want als dat zo is, lig ik er ook nog onder
Alleen bij jou wil ik zijn
ik word gek van deze pijn
je hoorde bij mij
zoals je altijd tegen me zei
Nou waar ben je dan? Want juist nu heb ik je nodig
en echte liefde voor altijd dat is al helemaal dus weer gelogen
woorden zijn overbodig
tranen vullen mn ogen
als ik denk: dit had echt nooit gemogen..