komaan zeg ik tegen mezelf
je moet er door
kom nu maar uit je bedje
anders is het niet netjes
psychiater voor het eerst gezien
het ging wel vlot bovendien
woorden op papier gezet
het leek wel een gevecht
tranen welden op in mijn ogen
ik kon het wel geloven
druppelend raakte het mijn papier
en vrolijk dat werd ik echter niet
ik wou niet wenen
niet laten zien hoe rot ik me werkelijk voelde
hoe ik langszaam verkoelde
ze vroeg
en ik vertelde
zachtjes werden men oogjes rood
nee,ik ga nog niet dood
woorden vloeiden en ik hield mezelf niet in
het kwam er allemaal uit
dus dacht ik maar vooruit
vandaag voelde ik me niet zo rottig
en zelfs niet mottig
ik kreeg pilletjes
en hoop erg stilletjes
maar één ding weet ik zeker
ik kom er uit
zeker zeker weten!
-nouch-