ijskoud
In feite heb ik jullie niet veel misdaan
Ik kan er niks aan doen dat ik het verkeerde kind ben
Ik val jullie zo weinig mogelijk lastig
Maar waarom dan steeds die minachtende stem?
Woorden die me de grond in boorden
Wanneer ze elke avond in mij hoofd echoden
Toen kon ik me gelukkig nog bedenken
Zelfs thuis is maar een periode
In goede tijden ben je gelukkig
Je vergeet je enorme afkeer van mij
Net zoals vroeger, moeder en dochter
En soms lijkt het vroeger nog niet voorbij
Maar het heden is een kwelling voor ons beide
Het perfecte kind bestaat nou eenmaal niet
Ik probeer je zo tevreden mogelijk te stellen
Maar er is zoveel dat je nu niet meer ziet
Ik ben nog steeds je dochter
Ik besta voor de helft uit jou
Aan wie is het dan, dat je zo een hekel hebt?
Waarom laat je me achter in deze kou?
Woordenstromen, blijven maar komen
Ik hoor het al niet meer, kan het niet meer aan
Egoïstisch bezig met mijn eigen verdriet
Ik weet het, maar laat me alsjeblieft nu gaan
Dwing me niet nog langer te luisteren
Jullie mening is de mijne namelijk niet
Stop alsjeblieft meteen met deze onzin
Maak je niet langer boos om je eigen verdriet
Reageer het alsjeblieft niet meer op mij af
Jullie verrotte leven is mijn schuld niet
In feite kan het me ook geen flikker schelen
Ik fluister rustig mijn eigen avondlied
Jullie hebben dit recht niet
Jullie weten niet wat ik heb doormaakt
Vertellen doe ik niet, omdat ik weet
Dat ik daardoor nog meer zal worden geraakt
Vol onbegrip zul je weer tegen me schreeuwen
Hoe egoïstisch en nutteloos ik wel niet ben
Hoewel ik dat allemaal allang al wist
Is het alweer alsof ik je helemaal niet ken
je hebt nu wat je wilt, je hebt me kapot
mijn hart ligt aan diggelen tussen de leeuwenkuilen
maar hoe graag je het ook wilt, dit sta ik niet toe
jij zult me hoe dan ook nooit zien huilen
Reacties op dit gedicht
| Just me,,,: | Zaterdag, oktober 27, 2007 23:51 |
| wtf meissie is het dan weer zo erge ruzie(k) als je maar weet dat ik altijd voor je klaar sta xxx |
|
| yellow: | Zaterdag, oktober 27, 2007 14:06 |
| stilmakend dit, begrijpelijk ook, sterkte en hopelijk komt alles goed. Niet zomaar puberpraat, liefde kan je soms voelen, ik vind het zeer mooi geschreven en zeer droevig voor jou, sterkte, Y. |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, oktober 27, 2007 13:24 |
| Ouders en een puber ook deze tijd gaat over, wederzijds onbegrip opstandigheid, boze woorden...het is een fase Sterkte voor jou maar ook voor je moeder hoor Liefs Cobie |
|
| Fairouz: | Zaterdag, oktober 27, 2007 12:28 |
| Nou nou nou...de woede springt uit je schrijven. Het zal je kind maar wezen....het zullen je ouders maar wezen. Zal best een middenweg zijn denk je niet ?? | |
| less - no more: | Zaterdag, oktober 27, 2007 11:47 |
| sterke uiting, maar hou de deur ten alle tijden open op een kier sweets, Jan |
|
| MayadeBij*: | Zaterdag, oktober 27, 2007 11:30 |
| flink tegenin rellen :) I CAN`T HEAR YOU!!! x | |
