maar de rust wil maar niet komen
zoveel wat ik graag wil doen
wat komt zijn enkel rare dromen
wil me ontspannen, denk aan mijn voeten
maar die bereik ik steeds maar niet
want ergens voorbij mijn hart
zit nog zoveel vast verdriet
en dan ineens zie ik mijn moeder
dagelijks stond ze naast mijn bed
lag maanden in het ziekenhuis
maar samen maakten we nog pret
en toen ik eindelijk naar huis mocht
liep je dagelijks met me mee
kleine eindjes, stap voor stap
ik redde het, maar jij niet, nee
jij werd daarna opgenomen
darmkankerā¦het kwam niet goed
gemis, versterkt, door Rom haar heengaan
en dan merk ik dat ik huilen moet
snikkend lig ik in mijn bed
warme tranen blijven stromen
breek zo, door de blokkade heen
en kan weer bij mijn tenen komen.
Cora (ZIJ): | Vrijdag, november 02, 2007 21:10 |
Mail ontvangen? lieve groet en ik wens je een goed weekend, |
|
ciltje: | Donderdag, november 01, 2007 13:17 |
he mums, houden van maakt je kwetsbaar. Het pleegt een aanslag op je hart als je moet afscheid nemen. Maar anderzijds geeft liefde je zoveel kracht, zoveel memorabele momenten, het is iets wonderbaarlijks wat niet te beschrijven valt met woorden. Zonder de liefde is er geen leven. Hou vast aan alle mooie momenten en wees dankbaar voor elke nieuwe dag. Dat laatste zinnetje is er eentje waarin jij me deed geloven. veel liefs en sterkte |
|
rovago: | Maandag, oktober 29, 2007 17:49 |
Al de sterkte en het liefs dat ik je geven kan. Roger |
|
Gert: | Maandag, oktober 29, 2007 15:35 |
Dit heeft me zo geraakt Mums. Weet eigenlijk niets te zeggen. Huilen doet goed... Liefs van mij |
|
Cora (ZIJ): | Maandag, oktober 29, 2007 13:37 |
Hoe is het nu met je? | |
Mamsiemomo: | Zondag, oktober 28, 2007 22:56 |
Goed zo lieverd, laat ze maar komen. Er gaat niets boven een heftige jankbui. Het moet eruit...... Dikke, dikke, dikke kus, Mo |
|
Annemieke van der Ven: | Zondag, oktober 28, 2007 22:25 |
Tranenvloed die even wat opluchting geeft... liefs... |
|
lommert: | Zondag, oktober 28, 2007 21:41 |
lieve Mums...van mij heel veel liefs... kus;) willem |
|
Hilly N: | Zondag, oktober 28, 2007 19:17 |
Huilen Mums, het moet er uit. Ik ben blij dat je het kaartje mooi vind lieverd. Ik maak ze graag voor je. lieve groet, Hilly |
|
Quicksilver: | Zondag, oktober 28, 2007 17:36 |
ik wilde dat ik even bij je was, je in mijn warme armen te wiegen...je te troosten in je verdriet...ik voel zo met je mee lieve mums...ik heb het ook zo vaak er komt maar geen eind aan..maar dan ineens is daar weer de zon.. laat je moed niet zakken lieve mums... ik geef je dikke knuffels en kussen...al mijn liefs Dicky |
|
ninodepino: | Zondag, oktober 28, 2007 15:19 |
dikke kus mums! liefs, nino. |
|
jouw-kleine-meis: | Zondag, oktober 28, 2007 14:51 |
ik stuur je maar gauw wat warmte! liefs, xxx |
|
Jan van Dord: | Zondag, oktober 28, 2007 14:10 |
Een rakend gedicht, maar mooi !! jan |
|
switi lobi: | Zondag, oktober 28, 2007 12:54 |
Heerlijk dat je eindelijk even huilen kon lieverd. Bevrijdend, ondank dat er nooit een eind aan de vloed lijkt te komen... Ik zat even bij je, met allebei m''n armen om je heen. Dikke kussss Liefsliefs, switi lobi |
|
Roo$je: | Zondag, oktober 28, 2007 12:49 |
Tranenstil het verdriet te veel. Dikke warme knuffelkus lieve mums! With lots of Love, Kus |
|
Windwhisper: | Zondag, oktober 28, 2007 12:43 |
Tranen die weer wat helen, zoveel kwam er op je af... heel veel liefs Mums ik denk aan je Sterkte lieverd Cobie |
|
Hans Winter: | Zondag, oktober 28, 2007 12:26 |
Rom en Roosje... als geen ander maakte je grapjes met haar, de laatste maanden werden intenser door haar droefheid heen vastgehouden vertrouwd aangevoeld. Hans |
|
Cora (ZIJ): | Zondag, oktober 28, 2007 12:18 |
Oef, hoe heftig dit, ik pluk dat ene zonnestraaltje speciaal voor jou :) liefs en big hug, ps wat de laatste regel betreft, jij lenig mens :D |
|
lonely 1: | Zondag, oktober 28, 2007 12:14 |
stil gelezen, ik wens je heel veel sterkte en geef je een troostende knuffel, liefs, hilde |
|
Auteur: mums | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 28 oktober 2007 | ||
Thema's: |