(Lr)Soldaat
Soldaat.
Trots staat hij gereed om te gaan
daar waar elke man is ontstaan.
Sterren en lintjes van elk een
versieren zijn schouders heel sereen.
Glimmende botten geschoren hoofd
zonder besef van geweten beroofd.
Zijn tweeloop omarmd met volle trots
pelleton vertrokken naar een verre post.
Fluiten van kogels geluiden van pijn
zijn nu zijn toekomst zonder schijn.
Lichamen gestapeld als stenen opeen
waarachter hij schuilt gedoken ineen.
Warm gevoel doorboort zijn hart
denkt hij te krijgen een geheime kracht,
om man te worden zo heel onverwacht.
Een grote kruis wat nu op hem wacht
Met daarop een foto waarop hij lacht.
Sterren en lintjes van elk een
versieren zijn schouders
. . .heel sereen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Dylirium | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||