Avond Roos
wanneer eindelijk de zon
gaat zakken in het westen
en dauwdruppels als parels
op mijn borst liggen
bijna zo kleurloos
als maanstralen zijn
of zijn compacte sterren
opent de avondroos zichzelve
in vernieuwing
het is zo delicaat
deze bloesems in dauw gehuld
zijnde als schemerig licht
lijkt het verspilde bloei
in de nacht
blindelings gevonden in tederheid
wetende dat het schoonheid bezit
dus bloeit het ook een tijdje
als de nacht al is verdwenen
in schoonheid van de dag
staart hij nog even
tot in de nieuwe nacht
om geruisloos te verdwijnen
Marousia met liefs
fortuna: | Zondag, november 04, 2007 23:02 |
net zo tedermooi beschreven als de tere roos. Een prachtige foto, en lay-out. Liefs |
|
Fari Sohi: | Zondag, november 04, 2007 00:55 |
En zo delicaat is jouw mooi gedicht. liefs, Fari |
|
rovago: | Vrijdag, november 02, 2007 10:26 |
Wat een prachtig gedicht. Liefs. Roger |
|
Nïenna: | Vrijdag, november 02, 2007 09:34 |
Ik word hier stil van, erg mooi. xxx Lente |
|
Klaes: | Donderdag, november 01, 2007 22:41 |
een ware pracht.. leafs/klaes |
|
lommert: | Donderdag, november 01, 2007 22:16 |
de roos is schoonheid...ze wordt vaak vergeleken met de vrouw;)..hier is de waterlelie uitgebloeid...normaal bloeien ze 3 dagen ...deze heeft twintig! dagen gebloeid..ze wou niet sluiten...nog nooit meegemaakt.. liefs weer van mij willem |
|
Z~tjuh: | Donderdag, november 01, 2007 22:06 |
wooooowh ik ben stil.... liefs |
|
Auteur: Marousia | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 01 november 2007 | ||
Thema's: |