na regen komt zonnenschijn,
en zo zal het ook bij jou zijn...
want jij gaat jezelf terug vinden
net zoals jou kinderen...
alles komt uiteindelijk wel goed,
het ligt aan jou of je daar iets mee doet
ga je van het leven genieten,
of blijf je zielig kniezen?
en maar denken aan het verleden...
of ga je denken aan het heden?
aan hoe mooi het kan zijn
zonder verdriet en pijn.
is hij het echt waard
om hier stil te blijven staan?
is hij het echt waard
om een strijd met je zelf
elke dag aan te gaan?
ik vraag het me af,
jij kan het antwoordt geven....