Heimweewuivend haar handjeals je weer gingkijkendtot ze je niet meer zagik kan die straatniet meer inkan die mensenniet velendie in haar huis nu wonenmama's boom is gekaptnet zo veel jarenstond hij daarzolang ze er woondedie straat maakt mijdroevigen tranen die wellenik kan het nietuitleggendus ook niet vertellenIk heb heimwee naar thuisJannieJannie
Jannie Hoogendam: | Dinsdag, november 06, 2007 11:56 |
Ja ik heb t zelfde gevoel. Als ik met de bus langs rijdt wil ik niet kijken en toch kijk ik. Gelukkig gaat ie dan snel voorbij dus echt goed kan ik het huis niet zien, laat staan welke mensen er in t huis zijn. Misschien moeten we toch eens een keer op bezoek gaan om dat nare gevoel kwijt te raken. Nog even wachten en dan met zn tweeën? Liefs Atie | |
Hilly N: | Dinsdag, november 06, 2007 09:04 |
Mijn ouderlijk huis is afgebroken. Ik snap je heimwee Jannie. Lieve groet, Hilly |
|
_Lieverdje_: | Dinsdag, november 06, 2007 07:06 |
prachtig,begrijpelijk verwoord! Liefs en een troostknuffel van mij! |
|
K@trien: | Maandag, november 05, 2007 23:54 |
Droef mooi neergezet ! Liefs K@trien |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, november 05, 2007 23:36 |
zo herkenbaar kop op hoor! groetjes janny |
|
Auteur: Jannie Hoogendam | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 05 november 2007 | ||
Thema's: |