Ik dacht jouw wereld
te betreden
in diepte van ogen
achter blauwe irissen
liggen zeeën van tijd
niets of niemand
kan jouw code kraken
verder dan -tien vijf
negentien negen één-
gaat mijn denken niet
toch staat die dag
in mijn hart gegrift
we kenden elkaar al lang
nog voor het ochtendlicht
werd geboren
rovago: | Maandag, december 03, 2007 11:06 |
Aangrijpend mooi. Liefs. Roger |
|
hiljaa: | Maandag, november 26, 2007 18:55 |
intens en diepgaand verwoord knufkiefs--hiljaa-- |
|
rivka: | Maandag, november 26, 2007 14:06 |
jouw handen reiken naar zijn diepere wereld dat is houden van liefs rivka |
|
kriekske: | Woensdag, november 14, 2007 08:48 |
zo fijnbesnaard neergezet.. liefs |
|
kerima ellouise: | Dinsdag, november 13, 2007 20:02 |
en toch zal in alles het houden van wortelen, sterker en intenser, voor zover dat nog kan... prachtig geschreven Innerchild...supermooi ook al maakt het zo stil ! liefs kerima ellouise |
|
tweety-ysje: | Dinsdag, november 13, 2007 19:37 |
mooi xxx |
|
appelboom: | Dinsdag, november 13, 2007 19:14 |
In stilte gelezen... droefrakend maar zo prachtig mooi geschreven... Liefs en een warme knuffel, Vicky |
|
conan: | Dinsdag, november 13, 2007 17:22 |
zeer mooie liefdesverklaring aan iemand die er al was voor hij geboren was , met een liefde die hem voorafging ...bijzonder sterk ! liefs conan*** |
|
Gert: | Dinsdag, november 13, 2007 15:11 |
Niets of niemand kan jouw code kraken... Mooie zin zeg!! Sowieso een erg mooi gedicht!! Liefs, Gert |
|
Quicksilver: | Dinsdag, november 13, 2007 13:08 |
ik raak gewoon van de kaart wanneer ik jouw woorden+foto lees en zie!! wat een verdriet en onmacht spreekt hier...ik voel het tot op mijn bot...ik weet niet hoe ik jouw hierin moet troosten,, maar sla mijn warme armen maar om je heen...ik wil je van alles geven om je te troosten, je kracht en veel geduld en Liefde in sterkte wensen ...zo moeilijk is dit voor jullie!! dikke kusss Liefs,Dicky |
|
Ria -rimpeling-: | Dinsdag, november 13, 2007 13:06 |
Ontroerend gedicht! liefs Ria |
|
remie: | Dinsdag, november 13, 2007 11:51 |
een code die helaas niet te kraken valt, ik merkte het ook de afgelopen maanden met de zoon van mijn vriend, het koste mij de relatie....liefs remie | |
ela: | Dinsdag, november 13, 2007 11:08 |
De pubertijs is de bodem van alles wat onmogelijk is. ela |
|
mums: | Dinsdag, november 13, 2007 11:03 |
rakend dit lieve Inner, heb een hele tijd naar de foto zitten kijken en je woorden hierin meegenomen...die hand.pfff...gewoon zo beeldend. liefde is de sleutel tot alles toch...dus geen zorgen om die code meid.... knuf liefs mums |
|
hiljaa: | Dinsdag, november 13, 2007 09:31 |
betreden van dit gedicht doet mijn inner sluiten de kracht in woorden doet mijn geest veruimen sterke verwording knufliefs--hiljaa-- |
|
yellow: | Dinsdag, november 13, 2007 09:27 |
De onmacht voel je hier sterk. Maar houden van zal zeker langs beide kanten komen. Ook al is dat soms moeilijk te tonen, groetjes, Y. |
|
Windwhisper: | Dinsdag, november 13, 2007 09:14 |
Wat ontroerend Inner met zo een diepere gedachten erin verweven....het laat even mijn tranen opwellen. Zo verdrietig dit Liefs Cobie Ik zou je wilen troosten Kuzzz |
|
dichterbij: | Dinsdag, november 13, 2007 08:50 |
hoort natuurlijk een d bij de ochtend | |
dichterbij: | Dinsdag, november 13, 2007 08:50 |
schiterend mooi lieve ochtengroet |
|
maria : | Dinsdag, november 13, 2007 08:18 |
stilmakend... dieprakend... warme knuf met alle liefs, maria |
|
switi lobi: | Dinsdag, november 13, 2007 07:44 |
Jouw verdriet springt mijn hart in en blijft klauwend zitten... wat is het toch moeilijk voor jullie. Omarmende knufff en heel veel liefs, switi lobi |
|
Auteur: Innerchild | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 13 november 2007 | ||
Thema's: |