Ochtend

Want je was slecht zichtbaar door

de kier tussen mijn oogleden, mijn

bonkende Sauvignonroes en de

waas van je sigaretten. En jij bent

als een virus voor me, jij hebt

me immers zo ziek gemaakt. Door jou lig ik me immers al jouw hele dag te bedenken wat er nu weer niet goed is, wat er gisteren en morgen beter had gemoeten.

Waarom je nu weer weg bent gegaan, bent gevlucht voor mijn wezen. Is het goed? Ben ik goed genoeg? Al was het maar eens, dat je zelfs nu kon zeggen dat ik nog steeds prachtig ben, 's ochtends. Omdat anders alles voor niets

is geweest, mijn liefste.

Geschreven door

Suzanne.

Reacties op dit gedicht

Suzanne. vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Christophe Vl�minckx:	Donderdag, november 15, 2007 12:06
droevig. mooi geschreven thans. vergeet niet dat gedichten altijd moeten worden voorgelezen. groetjes

meisjes mensje:	Woensdag, november 14, 2007 22:17
wauw, wat ontzettend mooi dit! ergens kan ik me erin verplaatsen maar aan de andere kant is het me nog niet helemaal duidelijk waar dit precies over gaat. heel mooi, ik hou van ditsoort stijlen dichten:) xx

Over dit gedicht

Auteur: Suzanne.
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 14 november 2007
Thema's: [Vroeger/Herinneri] [Fictie]