Ik neem je mee
langs de Lange Lijdenlaan
waar Lotje staat,
met een uitdrukkingsloos gezicht,
net als een poppetje
hopend dat deze avond niemand haar ziet
Lotje kan ook zo mooi
miauwen en blaffen
zo krijgt ze haar klanten aan het lachen
dan zijn ze met haar wond tederder dan gewoon
ah, Lotje, Lotje
wat ben jij klein en schoon
soms staat Lotje tijden te wachten
aan de Lange Lijdenlaan
dromend van Leentjeās terugkeer
zij kan niet begrijpen
waarom Leentje met de boze reus
is meegegaan.