In t diepst van haar hart
hoop ze op die ene dag.
Die ene dag dat alles zal veranderen,
ze weer naar buiten kan,
zonder alle pijn en al het geweld.
kijkend uit een klein raampje denkt ze aan haar familie.
Waar zouden ze zijn?
en hoe zou het met hun gaan ?
Ze voelt een traan,
en wilt er niet meer aan denken.
Zou god hun ook nog een mooi leven schenken,
na al deze pijn.
En zullen ze er nog wel zijn ?
Vragen dwalen door haar gedachte, tot de nacht waar sommige lang op wachtte,
Haar leven was voorbij,
maar nu is ze verlost van al het geweld en de pijn