is wat ons mooie wereld bedekt
bijna zou ik zeggen troosteloos
maar nog net op tijd
veranderde ik van gedachten
ik dacht nee
het heeft vast wel iets positiefs
lang denken hoefde ik niet
mijn gedachten dwaalden af
en ik zag een wereld
bedekt met een donzen witte deken
zilveren sterren schitteren
bij het licht van een bleke maan
ik voelde sereenheid en vrede
ik hoorde het geluid
van krakend ijs
zag kinderen schaatsen leren
met een stoel een stoel
op een donkere dagen voor kerst
en onze zon laag scheen
aan een heldere blauwe lucht
toen ik weer naar buiten keek
besefte ik dat de het grauwe kleed
mij even liet dromen met ogen open
en dat mijn hoop en verlangen
nog steeds aanwezig is
dat er altijd een lichtje in donker is
christa
slaap lekker freaks
morgen een fijne dag
Quicksilver: | Zaterdag, december 01, 2007 15:41 |
het draagt ons allen verder, in hoop en verlangen blijft het zekere licht in mij aanwezig... heel mooi geschreven liefs,goed weekend Dicky |
|
kerima ellouise: | Zaterdag, december 01, 2007 10:40 |
lichtjes in donker dragen ons verder met hoop in ogen... mooi beeldend! liefs kerima ellouise |
|
ela: | Zaterdag, december 01, 2007 00:50 |
Al wordt alles grijs dan kan het nog pastel zijn. ela |
|
Auteur: christina | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 01 december 2007 | ||
Thema's: |