Tornado’s in mijn kop
Er woeden tornado’s in mijn kop
Wordt aan alle kanten leeggezogen
Vecht met verleden, heden, toekomst
Ik zie de wanhoop in mijn ogen
Kan het heden niet verkroppen
En verleden niet verwerken
Ben dan nog het type
Dat een ander het niet mag merken
Jou kilte heeft mijn hart geknakt
Je hebt me van je afgestoten
Juist nu ik de warmte ozo nodig had
Werd ik er van buitengesloten
God wat hadden wij toch dromen
Liefde tot in de eeuwigheid
En door de meest stompzinnige dingen
Raak ik dus nu mijn maatje kwijt
Alles wat je vroeg heb ik gegeven
Je vrijheid was toch ongekend
Nimmer heb ik dwars gelegen
Je misschien te véél verwend
Jalouzie of afgunst ?
Of misschien nog iets anders dan
Je wilde het niet bepraten
Snap dat ik hier niet mee leven kan
Het heden wordt te veel voor mij
Het meten met twee maten
Ga wel aan mijn verleden werken
De toekomst daar gelaten
Het laatste wat ik nodig heb
Is die kilte om mij heen
Misplaatste wanvertouwen
Drijven ons dus nu uiteen
Hou nog steeds van jou
Dat is en blijft gegeven
Maar ben toch echt mijn maatje kwijt
Dat zij aan zij wou leven
Tornado’s razen door mijn kop
En ik kan mij niet verweren
En die grote van de toekomst komt eraan
Wat die aanricht, tijd zal leren
Ik zie nu alleen het onrecht slechts
Weet zelfs hieraan mijn debet niet
Voel alleen die kilte maar
En een hartverslindend diep verdriet