hoe lang
kan ik nog
warmte uitstralen
mijn kracht van liefde
die in de toekomst geloofd
terwijl ik mijzelf
elke dag kleur zie verliezen
verteerd worden door verlangen
als een vlam die zachtjes dooft
Ria -rimpeling-: | Zondag, december 02, 2007 19:29 |
Intens en droevig tegelijk! liefs Ria |
|
Quicksilver: | Zondag, december 02, 2007 19:15 |
in zachtheid droevig verwoord!! lieverd een dikke kus liefs,Dicky |
|
switi lobi: | Zondag, december 02, 2007 17:35 |
Lede ogen zagen wat er sprak tussen al jouw woorden door... Omarming in warmte... dikke kus |
|
hiljaa: | Zondag, december 02, 2007 16:17 |
WAUW.... een van de sterkst inntensmooi gedicht knufliefs--hiljaa-- |
|
Corry van Emmerik-Koenekoop: | Zondag, december 02, 2007 15:51 |
Wat heb je het sterfproces mooi beschreven, Annemieke :-) en niet alleen toepasbaar op de natuur... Lieve groet van Corry |
|
errel: | Zondag, december 02, 2007 15:06 |
jaargetijden na herfst en winter zal de zon weer gaan schijnen en je verwarmen liefs |
|
Rien de Heer: | Zondag, december 02, 2007 14:13 |
In onzekerheid is elke minuut te lang, maar het komt goed.....vertrouw daar op .... Groetjess, Rien. |
|
*Ria Klein Herenbrink* Raira: | Zondag, december 02, 2007 14:13 |
Lieve Annemieke jij straalt een en al warmte en kleur maar soms dreigen de wolken van heden je tegen te houden om....... ik hoop echt dat alles snel weer gaat stralen in en rondom je het lichtje van geluk weer volop glanst liefs knuff |
|
Lovely_ girl: | Zondag, december 02, 2007 13:38 |
:S prachtig en stilmakend. Zorg dat je je kleur houdt, hij spreekt nogsteeds vanuit je gedichten :) sterkte en liefs :) |
|
Auteur: Annemieke van der Ven | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 02 december 2007 | ||
Thema's: |