Onze Tara
Een teken van leven
is ons gegeven
Zoals met Tara toen was afgesproken
is ze voor ons weer opgedoken
Ze zou komen als een vlinder bij mij
Z kwam, fladderde vrolijk en is vrij
Dartel en frivool
spelend en vol jool
Om mijn, haar moedertjes hoofd
zoals ze eerder, al had beloofd
Dit teken van leven
zo dicht om ons heen
Mochten wij nu beleven
geen verdriet meer en geween
Zeker "Weten" dat ze nog steeds bij ons is
ondanks hier, het gemis
Ooit zullen we allemaal weer samen zijn
deze wetenschap is heel fijn
Wandelend bij haar laatste rustplaats hier
dartelde zij als een vlindertje, vol plezier
De herkenning was groot
en dood...ís niet dood
De eerste kerst Nu zonder haar
en op weg naar een heel nieuw jaar
In onze gedachtens leeft zij voort
het zien van haar vlinder, heeft bekoort
Dank voor jullie aandacht
alle liefde haar en ons gebracht