Ik ga het maar weer proberen,
toch voelt het best raar.
Twee jaar lang geen kerst gevierd,
het raakte een te gevoelige snaar.
Gescheiden ouders tijdens kerst,
dat blijft je toch ieder jaar weer bij.
Toch dit jaar heb ik er voor gekozen,
dat ze kerst gaan vieren met mij.
Eerste kerstdag naar mama,
dat vindt ik en zij fijn.
Tweede kerstdag bij papa,
en zo zal het altijd zijn.
Ik hoop maar dat ik het aan kan,
het is toch niet zomaar iets.
Het doet me heel veel om appart te zijn,
tijdens de kerstdagen of zoiets.
Maar ik heb de stap genomen,
de stap om het te proberen.
Dus al word het moeilijk,
zet is mezelf er alsnog doorheen..
..het is het waard.