Mijn drietal
Onder mijn hart hb ik jullie gdragen,
Zonder mij een keertje maar af te vragen .
Of ik aan jullie wel alles kon schenken ,
Ik heb daarom nooit kunnen denken,
Dat jullie mij nu zo kunnen vergeten,
Weken lang laten jullie niets van je weten.
Toch staat mijn deur altijd voor jullie open ,
En kun je hier altijd naar binnen toe lopen.
Al heb ik ook nog zo veel fouten begaan ,
Geloof mij,ik heb het nooit met opzet gedaan.
Nu geven jullie mij van alles de schuld,
Maar ik neem je niets kwalijk,ik wacht met geduld.
Misschien op een dag ,als je alles begrijpt,
Dan kan ik jullie zeggen dat ik jullie niets verwijt.
Jullie hebben toch al zoveel moeten doorstaan,
Maar geloof toch,dat ik echt mij best heb gedaan.
Ik verloor het gevecht ,het gevecht tegen de fles,
Al leerde ik daardoor wel 1 grote les,
De liefde voor drank,is waarvan IK verloor,
Jullie vader drinkt nog steeds,
Al hebben jullie dat niet door.
Ik ben moe van het vechten,het heeft toch geen zin,
Misschien zien jullie dat op een goede dag in.
Ik vecht nu voor mezelf,ook al doet het veel pijn ,
Maar weet ,ik zal er altijd weer voor jullie zijn.
Ik hoop op een toekomst, maar wel allen tezaam,
En hoop dan met jullie weer verder te gaan.
D it gedicht is voor mijn 3 kinderen.