~ik geloofde jou~
het heeft lang geduurd
voor ik besefte dat je van me hield
voor ik inzag dat je me misschien nooit verliet
maar later bleek het ergens misschien verdrongen
want deuren werden dicht getrokken
en woorden weggestoken
diep in mezelf verscholen
je sprak zovaak
ik laat je niet gaan
en zo kwam je steeds dieper in mijn hart
te staan
en nu waar ben je nu dan
als je niet van me weg zou gaan
waarom laat je me nu dan in de kou staan
wat moet ik nu
zo diep dat je zit
ik kan je niet zomaar wegsnijden
jij misschien wel ik niet
je mag het noemen wat je wilt
maar liefde is wat me langszaam kilt
je beloofde me de hemel
en ik geloofde jou
~nouch~
~09-12-'07~